நேரத்திற்கும் , காலத்திற்கும் ஏற்ப ,
நிலையான வாழ்வு பெற்ற
வானமே மாறும் பொழுது,
”தேடிச் சோறுநிதந் தின்று — பல
சின்னஞ் சிறுகதைகள் பேசி — மனம்
வாடித் துன்பமிக உழன்று — பிறர்
வாடப் பலசெயல்கள் செய்து — நரை
கூடிக் கிழப்பருவ மெய்தி — கொடுங்
கூற்றுக் கிரையெனப் பின்மாயும் — பல
வேடிக்கை மனிதர்”
சூழ்நிலைக்கேற்ப மாறுவது
என்ன பெரும் விந்தை??
No comments:
Post a Comment