நீல நிலவழகி (Blue Moon)

நீல நிலவழகி

(Blue Moon)

நிலவழகி தன்
ஒற்றை கீற்று நெற்றியை
மட்டுமே காட்டினாள்.
தன் விரல்கள் கொண்டு
அழகிய முகம் மூடினாள்.
காத்திருந்த கண்களுக்கு
கண்ணாமூச்சி காட்டிவிட்டு
மேகப்போர்வைக்குள்
சென்று மறைந்தாள்.

இழுத்து மூடிய போர்வைக்குள்
என்ன செய்கிறாள்?
வெட்கப்பட்டு சிரிக்கிறாளா?
தன் காதலுடன்
காதல் வயப்பட்டு
கொஞ்சி மகிழ்கிறாளா?
நல்லதொரு கனாக்கண்டு
உறங்கிப் போனாளா?
தியானம் தான்
செய்கிறாளா?

முழு நீல நிலவழகி!
காணக் கிடைக்காத எழிலரசி!
கண்ணம் சிவந்த பேரழகி!
என அந்த எழில் ஓவியத்தை
அங்கம் அங்கமாய்
முழு நீலப்படம் போல
படம் பிடித்து
ஊராருடன் பகிர்தல்
பிடிக்காமல்
சின்னதாய் சினம் கொண்டு
போர்வைக்குள் மறைந்தாளோ?

மனிதர் யாவரும்
போர்வைக்குள் புதைந்து
போனபின்பு தான்
அவளும் அழகாய்
உலாவருவாள்!

அவளும் பெண்ணாய் பிறந்துவிட்டாள்
மதிப்போம் அவளின்
தன்மானத்தை!
போற்றுவோம் அவளின்
சுதந்திரத்தை!!

Mom and Rishi

Mom was all excited to go for her debate . This was her second debate. To be honest she is not cut out for it. But she wanted to try her hands on it. Dad was out of station. She had been preparing for the debate for the past four five days . Dad insisted that she prepared herself before blurting out some nonsense in front of a bunch of people. She thought, after almost thirty years she had sat down and written on a paper and prepared something. All these years her preparation was Sambhar, kootu , poriyal etc etc. This experience seemed to be new for her. She made Rishi sit and listen to her speech. Though Rishi didn't understand word by word he did understand the gist of it. First ,mom felt shy to speak in front of Rishi. She, who had taught both her kids how to be fearless on stage now felt her heart thumping. She started off with a smile and somehow managed to finish it off. Rishi pretended that he listened to her attentively all ten minutes

Then,


Mom: Rishi , how was my speech?
Rishi: ya you did a good job. Just make sure you are not going so fast and that you are not using the stage so much like you did now. Stop walking and moving . make your movements minimal. You pause now and then while you speak.

Mom understood the truth "What you give, comes back to you", is true.

Mom: Ok Rishi thanks. Did you understand what I spoke?
Rishi: Ya to some extent. But to correct your mistakes I need not know the meaning of what you spoke word by word. I concentrated on the presentation . The content does seem funny.

Mom was happy that she got some feedback. She had prepared so much that she wanted to spit it out as soon as possible. But she had to wait the whole day . The program was only at 5pm . Around 3pm mom started feeling kind of nervous. She felt it would be nice if Rishi accompanied her.

Mom: Rishi do you want to come with me to watch me speak in the debate?
Rishi: I already heard you speak.
Mom: Why don't you come and see how I do it there on stage?
Rishi: My Math pre board is this week.
Mom: It will be a change for you if you come with me.
Rishi: I am planning to do well in my pre-boards.
Mom: It will take just two hours.
Rishi: Library is a very good place to concentrate .
Mom: I have to go alone Rishi that's why I am asking you.
Rishi: If I do well in pre board 1 I am pretty sure I can do well in pre board 2 too.
Mom: You mean to say you can't come?
Rishi: My friend is coming to the library to study with me.

Mom twisted the question"Can you come with me?" in as many ways as possible. Never did she get the  DIRECT answer 'NO' from Rishi's mouth. He also played with his words but made mom understand that for sure how much ever she convinced he wouldn't go with her. Finally she gave up on her son.She didn't want to compel him to go with her. In case he doesn't do well in his exams then he would easily point his fingers at her.

This reminded mom of what her Tamil teacher had taught her in school.
Customer: Do you have rice?
Shopkeeper:We have dal.
The shopkeeper never said a no to a customer but implied the meaning.

I believe this is what being positive  meant .May be Rishi is one of that kind...... .

But Mom being old fashioned and also one who believes in direct speech more than indirect speech just needs a clear Yes or No for an answer from ,be it her husband or her son.........

குடை வள்ளல்!!

குடை வள்ளல்!!
புற்களுக்குத் தானே
குடை பிடித்தாய்
பின் ஏன் நீ
நாய் குடையானாய்?
புல் குடையென்று
ஏன் யாரும் உன்னை
பெயர் சொல்லி
அழைக்கவில்லை?

நேற்று பெய்த மழையில்
நணைந்த புல்
தன் விரல் விரித்து
பிடித்து வைத்த
நீர் துளிகள்,
இன்று வீசும்
கதிரவனின் ஒளியில்
காயாவண்ணம்
குடை பிடித்தாயோ?

சில இடத்தில் ஒருவனாய்
குடை பிடித்தாய்,
சில இடத்தில்
குழந்தை குட்டி,
சுற்றம் சூழ குடை பிடித்தாய்!
சிரித்த முகம் மாறாமல்
அழகாக குடை பிடித்தாய்!

செங்கதிரில் உன்
உடல் கறுத்து,
தோல் சுருங்கி,
கலையிழந்து
துவண்டு போய்
நீயும் தான்
சாயங்காலம் வரும்முன்னே
உன்னை பெற்ற
தாயின் மடி சேர்ந்துவிட்டாய்!

புல் வாழ
குடையாய் நின்று
ஈசல் போல்
ஒர் நாள் வாழ்ந்து
மறித்துப்போன உன்னை
மதியாமல் மண் மீது
கால் பதித்து
கடந்து சென்றார்.
ஆனாலும் சலிக்காமல்
புல்லுக்கு உரமாக
குடைவள்ளல்
ஆகிவிட்டாய்!!!!!

Before and After

Before and After

Drawing rangoli never stopped amusing me. For any religious ocassion I try my hands on it. Not that I am good at it. It brings back those nostalgic memories and gives me pleasure. How can the new year dawn without my rangoli? I drew a flower before anyone in the house woke up. The space at my entrance is very small . My greed doesnt let me do a small one. I try to utilize the whole space and my rangoli devours most of the space most of the time. I know it is difficult to get into the house and get out of the house. Still I want to exhibit my amateur talent. Same as every occassion this time also the rangoli occupied most of the space. Getting the shoes out of the shoe stand was a challenge for my husband and son. Somehow my rangoli survived a day . The next day morning when I opened the door for my son to leave for school I noticed that the news paper was on the rangoli. Thanks to the newspaper guy. The rangoli looked liked someone had played holi on it. Rishi saw me disappointed and said," Mama why don't you try to put the rangoli a little smaller. Since it is big it becomes a target for everyone."
If only I could learn how to frame my words like Rishi , half the issues would disappear in the house.
Putting across one's views and thoughts is not important . How we do it is what matters. Words can burn bridges . With a little polish they can build bridges too. Let's watch our words.......

முன்பு பின்பு......

முன்பு பின்பு......

கோலம் போடுவது என்றுமே என்னை வசீகரித்த ஒன்று. எந்த ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைத்தாலும் அதனை நான் விடுவதில்லை. என் கைவண்ணத்தை காட்டிவிடுவேன். நான் ஒன்றும் கோலம் போடுவதில் கைத்தேர்ந்தவள் இல்லை. அது என்னவோ இனிய பழைய நினைவுகளை எனக்கு ஞாயபகப்படுத்தும். இந்த புதுவருடமும் பிறந்த போதும் நான் என் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்துவிட்டேன். அது எப்படி புது வருடம் என் கோலம் இல்லாமல் விடிய முடியும்?வீட்டில் உள்ளவர்கள் எழுந்திருக்கும் முன் வாசலில் வரைந்துவிட்டேன். வீட்டின் முன் இருக்கும் அந்த இடம் மிகச்சிறியது. ஆனாலும் எனக்கு பேராசை. இடத்தை அடைத்து கோலம் போடுவேன். வீட்டிற்குள் வருவதோ, வீட்டில் இருந்து வெளி செல்வதோ கொஞ்சம் கஷ்டம் தான். கொஞ்சம் பரதநாட்டியம் எல்லாம் ஆடியபடிதான் கவனமாக பார்த்து செல்ல வேண்டும். வீட்டில் இருந்தவர்களுக்கு இது பழகிப் போன ஒன்று. என்ன சொன்னாலும் நான் திருந்த மாட்டேன் என்று கணவர் விட்டுவிட்டார்.இந்த முறையும் அப்படித்தான். எப்படியோ ஒரு நாள் தாக்கு பிடித்துவிட்டது என் கோலம் அலங்கோலம் ஆகாமல். மறுநாள் காலை என் மகன் ரிஷி பள்ளிக்குச் செல்ல கதவை திறந்த பொழுது என் கோலத்தின் மீது செய்தித்தாள் கிடந்ததைப் பார்த்தேன். உடனே அதனை மெதுவாக எடுத்தேன். ஆனாலும் என் கோலத்தின் மேக்கப் கலைந்துவிட்டிருந்தது. யாரோ ஹோலி பண்டிகை விளையாடியது போல் எல்லா கலரும் ஒன்றாகி விட்டிருந்தது. நொடியில் எனக்கு அந்த பேப்பர்கார பையன் மீது கோபம் கோபமாக வந்தது. என் முகம் மாறுவதைப்பார்த்த என் மகன்,” அம்மா நீங்க கொஞ்சம் சின்னதா இந்த கோலத்தை போட்டு இருக்கலாம். பெருசா இருக்கறதால தான் அது மத்தவங்களுக்கு ஈசியா டார்கெட் ஆகுது,” {Mama why dont you try drawing a little smalller. Since it is big it becomes an easy target for everyone}என்று பொறுமையாக கூறிவிட்டு கவனமாக மிஞ்சி இருந்த கோலம் சிதைந்துவிடாதபடி மெதுவாக தாண்டி பள்ளிக்குச் சென்றுவிட்டான். சோகமாக இருந்த நானும் சில நொடியில் சமாதானம் ஆகிவிட்டேன்.
ரிஷி மாதிரி வார்த்தைகளை அழகாய் மாலையாய் கோர்க்க எனக்கு மட்டும் தெரியுமானால் என் வீட்டில் பல பிரச்சனைகளுக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்கப்படும்.

ஒருவரது எண்ணங்களை, கருத்துக்களை அடுத்தவருக்கு எடுத்து செல்வது எவ்வளவு முக்கியமோ அதை விட முக்கியம் அதனை எப்படி எடுத்துச் சொல்கிறோம் என்பது. வார்த்தைகள் உறவை முறிக்கவும் செய்யும், உறவை வளர்க்கவும் செய்யும்.......

வாசம்!

வாசம்!

தோழி,
ஒவ்வொரு நாளும் நீ,
பூசைக்கு பூக்கள் பறிக்கும் போதும்,
ஒவ்வொரு பூவிலும்
பூவின் வாசம் தவிர்த்து
நாள் தவறாமல்
உன் தாயின் வாசம்
உணர்ந்தாய் என்றாய்!
பூக்கள் சூடிய
உன் தாயின் முகம்
என் கண் முன்னே
கொண்டுவந்தாய்!
தாய் இழந்து
வருடங்கள் பல ஆயினும்
அவளின் வாசம்
உணரும் உன் உணர்வை,
பாசம் என்பதா?நேசம் என்பதா?
ஆசை என்பதா? அன்பு என்பதா?
தாய்மை என்பத? தவிப்பு என்பதா?
ஏக்கம் என்பதா? சோகம் என்பதா?
கவிதை என்பதா?பக்தி என்பதா?
கேட்டவுடன் மெய் சிலிர்த்து போனேனடி தோழி,
விழி ஓரம் தேங்கிய இரு சொட்டு கண்ணீரை
வழியாமல் காத்திடவே
உள்ளிழுத்த பெருமூச்சில்,
வருடங்கள் பல பழகிய
நம் நட்பின் வாசம் உணர்ந்தேனடி!
அதில் உன் வாசம் உள்ளதடி!
இது நான் வாழும் வரை
என் நாசி தொட்டு போகுமடி!!!!

சத்தம்!!

சத்தம்!!

சிற்பக்கூடத்தில் இருந்தும்
சத்தம்,
காயலாங்கடையில் இருந்தும்
சத்தம்!
இரண்டும்
என் காதுக்குள்!
எது என்
மனம் தொட்டு
மதி தொடுமோ
அதுவே என்
தேசிய கீதம்!!!!!

அன்பும், மரியாதையும்,

அன்பும்,
மரியாதையும்,
பக்தியும்,
பாசமும்,
நேசமும்
மன்னிப்பு கோருவதும்
சொல்லிக் கொடுத்து
வருவதில்லை!
மிரட்டி
பெறப்படுவதற்கில்லை.

வெறுப்பும்,
பகைமையும்,
கயமையும்
காழ்ப்புணர்ச்சியுமே
பிறர் தூண்ட
பற்றி எரியும்,
எரிக்கும்.......

Thoughts Renamed

As long as 
my thoughts 
resided in my heart
they were my wishes.
When I let them
travel to my brain
they became my desires.
When I whispered them
in front of God
they became my Prayers!!!

Touch Me Not

My mom's words,
that I had a Midas touch
proved to be wrong
when I touched the 
Touch me not plant!
Thought, my touch didn't
work only with a single plant!
Tried my hands on other plants !
Same was the feel for them too!
They shrunk within!
Closing their eyes
they wilted away!
Even my breath seemed to be
filled with fire and heat
that made the delicate plants
wilt away!
Those that shrunk and wilted
till I stood next to them,
Woke up with new life,and energy
and looked up the sky
as soon as I moved away!
An unwelcomed touch
is a momentary death
even for a Touch Me Not Plant!!!!!

தொட்டாச்சினுங்கி

நான் தொட்டதெல்லாம்
பொன்னாகும் என்று
அம்மா சொன்னது
பொய்யானது,
என் விரல் தீண்டியவுடன்
தொட்டாசினுங்கி சுருங்கியபோது!
ஒரு செடி தான் என் தீண்டல்
பிடிக்காமல் சுருங்கியதோ என்று
அருகில் இருந்த வேறு
செடிகளை தடவி நின்றேன்.
அவையும் தன் உடல் குருக்கி
கண்மூடி
தலை சாய்ந்து
உடல் தோய்ந்தன...
என் மூச்சுக் காற்றுக்கூட
அனலாய் அடித்தது போலும்.
நான் அருகில் நின்றவரை
சுருங்கி, சினுங்கிய
தொட்டாச்சினுங்கி
நான் அவ்விடம் விட்டு
நகர்ந்தவுடன்
நெட்டி முறித்து,
சோர்வு தளர்ந்து,
மீண்டும் கண் விழித்து
வானம் பார்த்தது.......
அனுமதி இன்றி
தீண்டினால்
தொட்டாச்சினுங்கி கூட
தற்காலிக மரணமடையும்......

பறவையாய் ஓர் பிறவி

கொட்டும் மழையில்
சன்னல் ஈர இரும்பு விளிம்பில்
தாவங்கொட்டையை நிறுத்தி
அந்த சில்லென்ற ஈரக்காற்றை
உணரும் பொழுது
கண்களும் சேர்ந்து உணர்ந்து
கலங்குகிறது!
நாசியில் நுழைந்து,
தொண்டை குழிவழி
ஈரக் காற்று
மனதை ஈரமாக்குகிறது!


கீழே ஓர் அழகிய மைனா
முழுமையாய் நனைந்து
புல்லில் அழகாய்
கால் பதித்து நடந்து
புல் இடுக்கில்
தலை தூக்கும் புழுவை
அழகாய் கொத்தி விழுங்குகிறது!


அடுத்த நொடி,
சிறு விமானம் என
மேலெழும்பி புல்லின் மேலே
டேக் ஆஃப் செய்து
 அடுத்து
சிறு நீலக்கடல் போல்
இருக்கும் நீச்சல் குளம்
மேல்
தன் அழகு தெரிகிறதா
என்று பார்த்துக்கொண்டே
சிறகடித்து பறக்கிறது!


அடுத்த சில நொடியில்
அருகில் இருக்கும்
தென்னை மரத்தை
குருவாய் நினைத்து
வலம் வந்து
கீழே இருக்கும்
பச்சை புல்விரிப்பில்
தரையிரங்குகிறது!


வெட்ட வெளியில்
ஆனந்த தாண்டவம்
ஆடும் மைனாவின்
சுதந்திரம் மட்டும்
நான்கு சுவற்றுக்குள்
சுவாசிக்கும் எனக்கு
 மட்டும் கிட்டுமானால்?
அடுத்த பிறவி என்று
உண்டென்றால்
நானும் பிறக்க வேண்டும்
பறவையாய்!!!

Pooh's Make Over!

Few years back my daughter was gifted a Pooh stuffed toy by a friend. It was always with her. It found a place in her bed too. Years passed . My daughter grew and left my nest. She left her Pooh to be my friend in her absence. I took care of him very well . Made the bed for him everyday . Not wanting to leave him alone in the room I made my son sleep with him. Most of the time I picked him from the floor since he was kicked out of bed in the middle of the night. He was such a cute bear that he didn't fight to get back to his place. He lay there in the cold floor throughout the night until next morning when I found him and put him back in his place. He was also getting old as years went by. His color was changing from bright yellow to a light dull color. It was two days back that I noticed that he had a tear in both his legs. With all the falls every night he had fractured his legs I guess.

First, I thought that it was time for him to leave the house. What do I do with this old bear? He looked dirty, dull and now he had fractured legs. But if my daughter asked what do I say? Can I say that I threw him because he got old and dirty?. No I can't do that. Why don't I give him a make over? I decided to mend his torn legs.I gave him a tight stitch.He didn't moan or cry. He could bear the pain. He looked perfect after the mending. Only his color was dull and the dirt was visible.

 I thought I would  give him a wash.The machine was filled with a load of clothes. He had to wait for his turn. He waited on the floor very quietly without running here and there. He was there with his towel, waiting to be washed.

Once the load of clothes were out he went in. He enjoyed his bath all alone inside the machine. He had a bubble bath.He rolled, tumbled upside down, peeped through the machine door with his nose pressed on the glass .... He had a ball inside the machine tub.

After a nice bath I took him out and dried him first with a towel.

Then under the fan,

Pooh felt very fresh and clean. His complexion got brighter and he looked even more beautiful than before. That evening he met his friend Roo and had a chitchat with him in our living room.

Wow! What a great evening for both of them. I felt very happy for giving him a makeover. Love you my Pooh! Makeovers are must for every one!

Be it our thoughts or our looks whenever they get dirty it is better we wash them off and give them a makeover.

Happy 2018!

The ball is dropped!
The countdown is done!
With open hands, mind and heart,
not aware of what's in hold,
millions of souls celebrate with hope
the birth of another year!
Some welcome it with a glass of wine!
Some with folded hands in front of God!
Some to sleep it off!
Some sit quietly waiting for the clock's hands
to clap and ring in the New Year's birth!
Some in front of the the television
waiting for the ball to be dropped!
Messages and phone calls
cross seven continents !
Wishing the dear ones
a Happy New Year!

No one to remember the bygone year,
which was a new year 365 days ago.
Same celebration and jubliance
did it experience on it's birth!
No one to stop and give a
respectful send off!
All that happened good or bad
has become a thing of past!
A past memory some of which
leaves a scar and some of which
blooms a flower in the heart!

The past year did gift me
With 365 days in my life!
The new year is here
to make me one more year older!

Resolutions of past
hidden under cover!
New resolutions waiting in line
to give some solution in the new year!
New Calendar, fresh and crisp,
hung on the wall
to experience life just for
three sixty five days!
New planner and diary
will be fat till the end of the year
if only well fed with memories!
Some feed it halfway through and
let it starve the rest of its life!

Every year does start with a "New Year"
but ends with "Last Year"!
Old is gold let's not forget
Let last year's golden memories
ever be an ornament in your heart!

Let every day of this year
be a new day
and every new day be filled with treasures!
Let's be blessed to be
more loving, lovable and
more humane and healthy!
Let each day unfold with
calmness and peace!
Let it not be just an day's celebration
May everyday be celebrated
with thankfulness and glee!
Wishing everyone a
Happy 2018!